'ik zie geen dossier, ik zie een persoon die vastloopt'
In alles wat Dennis van der Lee doet, hoopt hij anderen te inspireren om het beste uit zichzelf te halen. Zijn baan als Specialist arbeid en gezondheid bij UWV, waarin hij cliënten helpt terug te keren in de maatschappij, past dan ook perfect bij hem. Vol passie vertelt Dennis waarom deze functie zo waardevol is voor zijn cliënten en de maatschappij.
Cliënt op weg helpen
Als arts assistent maag-, darm- en leverziekten ontstond bij Dennis op een gegeven moment twijfel. 'Ik vroeg mezelf af hoelang ik dit werk nog met plezier zou doen. De dynamiek van het ziekenhuis paste bij mij. Echter werd er naast de uren in het ziekenhuis ook nog verwacht veel uren aan onderzoek te besteden, waarmee mijn werk-privé in het geding kwam.' Door te kijken naar zijn sterke punten kwam Dennis al vrij snel uit bij verzekeringsgeneeskunde. 'Met mijn communicatieve vaardigheden en medische kennis help ik nu cliënten inzicht te krijgen in hun drijfveren om hun patronen stapsgewijs te doorbreken. Als Specialist arbeid en gezondheid heb je hier ook daadwerkelijk de tijd voor tijdens het spreekuur.'
Een persoon achter de klacht
Toen Dennis net kennismaakte met verzekeringsgeneeskunde, voelde het niet alsof hij cliënten daadwerkelijk beter kon maken. “Dit bekeek ik toen puur vanuit een klassieke, medische bril: iemand breekt zijn been en een dokter zorgt ervoor dat het been het weer als vanouds doet. Nu weet ik beter. Als ik een dossier zie, zie ik namelijk een persoon die vastloopt. Het gaat om een persoon die ziek is. Maar wat schuilt daar allemaal áchter? Door met dat vraagstuk aan de slag te gaan, kan ik juist iemands leven blijvend veranderen.”
Het vermogen van tijd
'Het spreekuur is het moment waar het allemaal samenkomt. Als Specialist arbeid en gezondheid breng ik alles in kaart. Daarom is het spreekuur zo ontzettend van belang. Wij hebben daadwerkelijk de tijd voor mensen. En daarin zit meteen ook onze toegevoegde waarde. Een specialist heeft maar drie minuten tijd en kijkt daarbij naar de klacht vanuit zijn of haar specialisme. Ik, daarentegen, ben een generalist. Wij zoomen uit en kijken naar het grote geheel. En dat is nodig, want er zijn ontzettend veel factoren die iemands klacht beïnvloeden.' Behalve bevlogen, is Dennis ook realistisch in zijn werk: 'we moeten niet vergeten dat er cliënten zijn die niet mee willen werken. Zij schieten in de weerstand en werken niet aan hun herstel. Dit kan lijden tot het schorsen van een uitkering. Dat zijn pittige spreekuren, met vaak een onbevredigd resultaat.'
De kracht van kleine stappen
Tijdens zijn spreekuren gaat Dennis op zoek naar de intrinsieke motivatie van zijn cliënten. 'Een cliënt moet zelf gemotiveerd zijn om actie te ondernemen. Iemand iets opleggen, dat werkt simpelweg niet. In mijn gesprek wil ik er dan ook achter komen waarom een eerste stap niet gemaakt kan worden.' Dennis merkt op dat cliënten vaak vastlopen omdat ze graag in één keer terug willen naar hoe het was. 'Maar juist dat demotiveert. Je kijkt namelijk op tegen een enorme berg aan acties.'
Onlangs sprak Dennis een jonge man die niet meer het leven leidde dat hij wilde. 'In mijn spreekuren zie ik steeds vaker jonge mensen met een burn-out. Samen met hem zocht ik naar een eerste stap om weer regie te krijgen op zijn leven, zowel mentaal als fysiek. Hij begon met het maken van een dagelijkse wandeling van 10 minuten. Op lange termijn leidt die ogenschijnlijk kleine stap tot een grootse verandering. Want als je merkt dat die kleine stap je een beter gevoel geeft, dan volgt de rest vanzelf – stapsgewijs natuurlijk.'
Ik kan het verschil maken
Als Specialist arbeid en gezondheid kom je soms in aanraking met cliënten die je nooit meer vergeet. 'Wat mij altijd zal bijblijven is het spreekuur met een man van eind twintig. Hij kampte met een ernstige morfineverslaving. Lange tijd lukte het mij niet om te achterhalen waar de pijn die hij voelde vandaan kwam. Uiteindelijk bleek hij homoseksueel, wat hij niet kon uiten in zijn familie-en vriendenkring. Ik hielp hem richting te geven voor een toekomst. Door hem aan te spreken op de manier waarmee hij hiermee omging. Dit heeft hem gemotiveerd om de juiste behandeling te zoeken voor zijn verslavingsproblemen. En om uiteindelijk weer te werken aan een vrijer leven dan hij tot nu toe had. Dat hij mij later opbelde en vastbesloten was om wat van zijn leven te maken en een woning te zoeken, deed mij meer dan ik in woorden kan uitdrukken.'